ما اهل کوفه نیستیم...
هر چه هست از خداست
امام آن وقتی که تنها بود، مبتلای به ترس نشد، مبتلای به یأس نشد؛ آن وقتی
هم که همه‌ی ملت ایران یکصدا نام او را فریاد زدند، بلکه ملتهای دیگر هم به
او عشق ورزیدند و این را ابراز کردند، دچار غرور نشد. آن وقتی که خرمشهر
به وسیله‌ی متجاوزین عراقی از دست رفت، امام مأیوس نشد؛آن وقتی هم که
خرمشهر را رزمندگان ما با دلاوری و فداکاری خود گرفتند، امام مغرور نشد؛
فرمود «خرمشهر را خدا آزاد کرد»؛ یعنی ما هیچکاره‌ایم.
خطبه‌های نماز جمعه‌ی تهران در حرم امام خمینی (ره) ۱۳۸۹/۰۳/۱۴
* نکته آخری که من می‌خواهم عرض کنم، این است که همه اینها را امام از عمل
به دین، از پایبندی به دین، از تقوا و از مطیع امر خدا بودن داشت. خود او
هم بارها این مضمون را در گونه‌گونه کلمات خود برزبان می‌آورد و بیان
می‌کرد: هرچه هست، از خداست. او همه چیز را از خدا می‌دانست؛ هضم در اراده
خدا بود؛ حل در حکم الهی بود: انقلاب را خدا پیروز کرد؛ خرمشهر را خدا آزاد
کرد؛ دلهای مردم را خدا جمع کرد. او همه چیز را از منظر الهی می‌دید و
عامل به احکام بود؛ خدای متعال هم درهای رحمت را به روی او باز کرد.
خطبه‌های نماز جمعه 1376/03/14
